BBK Bilbao Music Legends Fest Jaialdia ospetsuak Punta Begoña eta Sestaoko Labe Garaia aukeratu zituen “legenda ondare” gisa, 2024rako programazioa aurkezteko.

“Warming Up” modeloaren barruan eta Sestaon egindako beroketa kontzertuen ondoren, maiatzaren 24an, ostirala, “McEnroe” getxotarrek 20:00etan jo zuten Punta Begoñan.

Kontzertua “Brankako bonbona-ontzian” egin zen. Agertoki guztiz berezia da, monumentuen zaharberritze-testuinguru baten barruan, eta ikuspegi pribilegiatuak ditu Kantauri itsasora eta urte sasoi honetan, ilunabar magikoekin. Izan ere, eguraldiak lagundu zuen eta aire zabaleko kontzertuak une ahaztezinak eskaini zituen.

“McEnroe” k bikote akustikoaren formatuan jardun zuen, hiri-espazio monumental baterako egokia, eta ehun lagunentzako edukiera, zaharberritze-prozesuarekin bateragarria, gehienez ere. Sarrerak berehala agortu ziren.

BBK Music Legends-eko antolatzaileek Punta Begoña aukeratu zuten “Euskadiko ehun urteko arkitektura-lan esanguratsuenetako bat izateko, bere kokapen eta eraikuntza bereziagatik”.

Punta Begoña jaialdia Bizkaira zabaltzeko BBK Music Legends-ek aukeratutako monumentu-guneetako bat da, eta Galeriak garatzeko gune paregabe bat ikusten duten kultura- eta gizarte-proposamen ugariekin bat egitera dator, kulturaz, artez edo prestakuntza- eta gizarte-jarduerez betetzen baitute, zaharberritzea aurrera doan bitartean.

“Legenda-ondareetan” egindako emanaldi horiek BBK BILBAO Music Legends Festen edizio baten atarikoak izan ziren, eta kartelburu Deep Purple eta Pretenders mitikoak izan ziren.

ALFREDO VILLAESCUSAREN KRONIKA PARTEKATZEN DUGU MARISKAL ROCKEN:

«Las invitaciones para el show exclusivo en lo alto de las galerías de Punta Begoña estaban agotadas, por supuesto. (…) El formato elegido para la ocasión era el dúo, aunque no completamente acústico, como se anunciaba en el cartel. El líder Ricardo Lezón hizo gala de su sobriedad habitual, pero por esta sencillez que solo tienen los genios supo ganarse al atento y educado respetable. Ojalá todos los conciertos fueran así (…) Al ser un bolo al aire libre, de vez en cuando se mezclaban otros sonidos como el de un avión en «La electricidad» y el efecto era impresionante. Extraordinarias coincidencias de la vida. (…) Para despedirse, (Ricardo) mencionó que vivió una temporada a escasos metros de Punta Begoña, por lo que se acordó de su padre en «Manuel», una gran manera de cerrar esa ventana por la que nos permitió asomarnos a su interior»

Alfredo Villaescusaren testua Mariskal Rockerako, 2014ko maiatzaren 24ko kronikan